શોલે તો ઓલ-ટાઈમ ગ્રેટ મુવી છે. એની સેંકડો વાર પેરોડીઓ થઈ ચૂકી છે પણ એક સાંજે નવરા બેઠાં અમને વિચાર આવ્યો કે બોસ, પેલા ગબ્બરનું નામ ગબ્બરને બદલે ‘રબ્બર’ હોત તો ?
***
સુપારી સીન
જય અને વીરુ રામગઢ આવે છે. ઠાકુરની હવેલી પાસે ઠાકુર શાલ ઓઢીને ઊભો છે. એણે મોઢામાં ચૂંઈંગ-ગમ ઘાલી રાખી હોય એ રીતે જીભ અંદર હલાવીને ભારે અવાજે કહે છે “
‘મુઝે રબ્બર ચાહિયે… વો ભી અચ્છા ! મિકી માઉસ કે શેઈપ વાલા… ઔર લેવેન્ડર કી ખુશ્બુવાલા… સમઝે ?’
વીરુ જય સામે જુએ છે. જય બેફિકરાઈથી આંખ વડે ઈશારો કરે છે. વીરુ ઠાકરને કહે છે :
‘ઠીક હૈ… મિલ જાયેગા. મગર તુમ અપના કંપાસ-બોક્સ તૈયાર રખના !’
***
ચેલેન્જ સીન
રબ્બરના ત્રણ ડાકુઓ રામગઢમાં આવે છે. એ લોકો સ્ટેશનરીની દુકાનો લૂંટવાની કોશિશ કરે છે પણ જય અને વીરુ એ ત્રણેયને સ્ટીલની ફૂટપટ્ટી અને પરિકરના અણિયાં વડે મારી મારીને ઢીલા કરી નાંખે છે. પછી એમને પાછા મોકલતાં વીરુ ભપકી આપે છે :
‘જા કે અપને રબ્બર સે કહના… રામગઢ કે મરદોં ને અપને બાલોં મેં રબ્બર-બેન્ડ નહીં પહન રખ્ખે હૈં !’
***
ફ્લેશ-બેક સીન
કોર્ટમાં ઉમ્રકેદની સજા થયા પછી રબ્બરને જ્યારે લઈ જવામાં આવી રહ્યો છે ત્યારે તેનો ભેટો ઇન્સ્પેક્ટર (ઠાકુર) સાથે થાય છે. ગુસ્સામાં તમતમતો રબ્બર કહે છે :
‘ઠાકુર… યાદ રખના ! એક દિન મૈં તુમ્હારા નામો-નિશાન મિટા દુંગા !’
ઠાકુર મોંમાં ક્લોરમિન્ટ ચગળતો હોય એ રીતે જીભ હલાવતાં કહે છે :
‘નહીં મિટા સકતે રબ્બર ! ક્યું કિ મૈં મેરા નામ પેન્સિલ સે નહીં, હંમેશા બોલ-પેન સે લિખતા હું !’
***
ફાઈટિંગ પછીનો સીન
રામગઢમાં હોળીના દિવસે જબરદસ્ત ફાઇટિંગ થાય છે. જય અને વીરુ પરિકરનાં અણિયાં વડે જોરદાર વળતા હુમલા કરીને મોટા મોટા ચેકા પાડે છે પણ રબ્બર પોતાના રબ્બર વડે બધું ભૂંસી નાંખે છે. છેવટે જય કંપાસ-બોક્સમાં ભરી રાખેલી પેન્સિલની છોલ રબ્બરની આંખોમાં ઝીંકીને બાજી પલટી નાંખે છે.
રબ્બરના ડાકુઓ ભાગી ગયા પછી જય અને વીરુ ઠાકુર પાસે આવીને ગુસ્સામાં પૂછે છે :
‘તુમ્હારે બિલકુલ પાસ મેં સ્ટીલ કી બડી ફૂટપટ્ટી પડી થી ! વો તુમ ને ક્યું નહીં ઉઠાઈ ?’
જવાબમાં ઠાકુર આંખની ભ્રમરો વાંકીચૂકી કરીને, મોંમાં ક્લોરમેન્ટ, હેપ્પીડેન્ટ, મેન્ટોસ અને સેન્ટરફ્રેશ એમ ચારેય જાતની ગોળીઓ એક ગાલથી બીજા ગાલ તરફ ફેરવતો હોય એવી રીતે જીભ લપલપાવતાં આકાશ સામું જોઈ રહે છે અને કહે છે :
‘ઉસ કે પીછે એક લં…બી કહાની હૈ !’
જય અકળાઈ ઊઠે છે. એ કહે છે ‘ઠીક હૈ, લંબી હોગી, મગર તુમ ઉસે ‘રબ્બર’ કી તરહ લંબી મત ખિંચના… ઠીક હૈ । ઉસે ‘રબ્બર’ કી તરહ લંબી મત -’
અચાનક ઠાકુર અટકી જાય છે. તેને નવાઈ લાગી રહી છે :
‘મતલબ ? અબ વો ડાકુગિરી કે સાથ, સાઈડ મેં સિરિયલ કી કહાની ભી લિખને લગા હૈ ?’
***
બારિશ કા સીન
રામગઢમાં ભારે વરસાદ પડી ચૂક્યો છે. બધા રસ્તા કીચ્ચડવાળા થઈ ગયા છે. ઠાકુર શાલ ઓઢીને ચાલતો જઈ રહ્યો છે. સામે જય અને વીરુ મળે છે. વીરુ કહે છે :
‘ઠાકુર ! આપ કો શરમ આની ચાહિયે ! આપકે પાસ અપની ખુદ કી ચપ્પલ ભી નહીં હૈ ?’
ઠાકુર : ‘ક્યા બકવાસ કર રહે હો ?’
વીરુ : ‘ઔર નહીં તો ક્યા ? આપ ખુદ દેખ લિજીયે ? આપને ‘રબ્બર’ કી ચપ્પલ પહની હુઈ હૈ !’
***
એન્ડ સીન
વરસો પછી ઠાકુર જુએ છે તો રબ્બર સરકારી ઓફિસોમાં બિન્દાસ ફરી રહ્યો છે ! ઠાકુર પૂછે છે ‘તુમ યહાં બિન્દાસ કૈસે ઘુમ સકતે હો ?’
જવાબમાં રબ્બર હસીને કહે છે:
‘ક્યું કી… મૈં અબ ‘રબ્બર-સ્ટેમ્પ’ બન ગયા હું !’
***
-મન્નુ શેખચલ્લી
E-mail : mannu41955@gmail.com
Comments
Post a Comment