પુરા 500 રૂપિયા માત્ર એક જ વખતની ફી હતી છતાં પકીયાએ આ ફેમસ સ્કીન સ્પેશ્યાલિસ્ટની એપોઈન્ટમેન્ટ લીધી હતી.
બિચારો પોણા કલાકથી ઊંચોનીચો થતો બેસી રહ્યો હતો. ક્યારે નંબર આવશે એમ વિચારતાં પકીયો કંટાળી ગયો હતો. ત્યાં બહાર બેઠેલી રિસેપ્શનીસ્ટે ઈશારો કર્યો ‘જાવ…’
અંદર જતાંની સાથે પકીયાએ ડોક્ટરને કહેવા માંડ્યું “સાહેબ, મારી હાલત બહુ ખરાબ છે. ઝીણી ઝીણી ફોડલીઓ થાય છે, ફોડલીઓની આજુબાજુ લાલ ચકામાં થઈ જાય છે… ચામડી તો જાણે બફાઈ ગઈ હોય એવી થઈ ગઈ છે…”
ડૉક્ટરે તેને બેસવાનો ઈશારો કર્યો પણ પકીયો બેઠો નહિ. “સાહેબ, શરૂ શરૂમાં તો મેં નેટમાં સર્ચ મારીને જાતે જ દવા કરી જોઈ. પછી એક દવાની દુકાનવાળો ઓળખીતો હતો એટલે એની જોડેથી ટ્યુબ લીધી. તોય કંઈ ફેર ના પડ્યો…”
“હા, પણ તમે બેસો તો ખરા ?”
પકીયાએ ડોક્ટરનું કહ્યું ગણકાર્યું જ નહિ. “સાહેબ, ત્રાસી ગયો છું. અહીં આવતાં પહેલાં બબ્બે ડોક્ટરોની દવા લઈ ચૂક્યો છું. કોઈ ફેર પડતો નથી. શી ખબર કઈ જાતની બિમારી છે…”
“હા, જોઈ લઈએ, પણ તમે પહેલાં બેસો તો ખરા ?” ડોક્ટરે કહ્યું.
પકીયો ઢીલોઢસ થઈ ગયો. “સાહેબ, બેસાય એવું છે જ નહીં ! કારણકે બેસવાની જગાએ જ આ બધું થાય છે.”
સ્હેજ પણ સ્માઈલ આપ્યા વિના ડોક્ટરે કહ્યું “ડોન્ટ વરી, આપણે જોઈ લઈએ.”
કેબિનનો પરદો પાડીને ડોક્ટરે પકીયાની બિમારી ધ્યાનથી જોઈ લીધી. પછી તેને ઊભો કરીને પૂછ્યું : “શું કામ કરો છો ?”
“સેલ્સમેન છું. આખો દહાડો દુકાને દુકાને ભટકવું પડે છે. બાઈક ચલાવતા પણ બહુ તકલીફ થાય છે.”
“સમજી ગયો.” ડૉક્ટરે એક મોટી કાચની બાટલી પકીયાના હાથમાં પકડાવી.
“જુઓ, તમને કોઈ દવા આપતો નથી. માત્ર આ બાટલીમાં ઠંડુ પાણી ભરવાનું અને હાથરૂમાલ જેવું કપડું લઈને, તેને વ્યવસ્થિત રીતે ભીનું કરીને સરસ રીતે ચોપડવાનું… મટી જશે હોં ?”
પકીયો ડઘાઈ ગયો. એને લાગ્યું કે ડોક્ટર એને ઉલ્લુ બનાવે છે. આટઆટલી દવાઓથી ફોડલીઓ ના મટી તે શું ફક્ત પાણીના પોતાંથી મટી જશે ? એણે કહ્યું “સાહેબ ખરેખર? માત્ર પાણીનું પોતું ફેરવવાથી મટી જશે?”
“હા, પણ પોતું તમારી બાઈકની સીટ ઉપર ફેરવવાનું છે.” ડોક્ટર હસ્યા. “આ ઉનાળો છે ને, ત્યાં સુધી !”
- મન્નુ શેખચલ્લી
Comments
Post a Comment